ارائه ی یک مدل نیمه خودکار به منظور ترکیب سرویس های وب

در سال های اخیر، سرمایه گذاری هایی بر روی معماری سرویس گرا باعث تقویت بازده سرمایه گذاری ها در فناوری اطلاعات و در نتیجه، افزایش بالقوه صرفه جویی در هزینه ها، افزایش انعطاف پذیری کسب و کار و رشد درآمد شده است. در بسیاری از مواقع، یک سرویس وب منفرد به تنهایی نمی تواند نیاز های کاربران را برطرف کند و سرویس های وب مختلف برای رسیدن به هدف باید با یکدیگر ترکیب شوند. ترکیب سرویس های وب یک روش بدون نقص برای توسعه پروژه های نرم افزاری مبتنی بر قابلیت های بالقوه استفاده مجدد است. بنابراین، یک سیستم جدید را می توان به صورت نیمه خودکار و با بهره گیری از قابلیت های سرویس های وب برای سازمان ایجاد کرد. بیشتر رهیافت های پیشین، مسئله جستجو گراف در ترکیب سرویس های وب را عنوان کردند و الگوریتم های مبتنی بر حافظه به منظور پیدا کردن یک راه حل پیشنهاد دادند. به دلیل اینکه، اطلاعات زیادی باید در طول محاسبات ترکیب در حافظه قرار بگیرد، کارایی الگوریتم های مبتنی بر حافظه محدود به مقدار حافظه فیزیکی در دسترس است. در این پایان نامه، دو رهیافت نیمه خودکار برای ترکیب سرویس های وب ارائه می شود. در رهیافت پیشنهادی 1، از گراف برای ترکیب سرویس های وب استفاده می شود و گراف به پایگاه داده نگاشت می شود. سپس، ترکیب سرویس های وب با استفاده از الگوریتم های جستجوی ترکیب سرویس پیشنهادی به دست می آید. در ادامه، ترکیب سرویس های وب به نمودار فعالیتuml مدل می شود و به کد زبان اجرایی فرآیند های حرفه تبدیل می گردد. در انتها، توسعه دهنده، برنامه کاربردی مرکب را ایجاد می کند. در رهیافت پیشنهادی 2، سرویس های وب به صورت شبکه های پتری شیء گرایی با نام g-nets مدل می شوند. در این رهیافت، سرویس های وب پس از آنکه به صورت g-nets مدل شدند در پایگاه داده ذخیره می شوند. سپس، سرویس های g-net به کار رفته در فرآیند ترکیب با استفاده از الگوریتم جستجوی پیشنهادی به دست می آیند. در انتها، ترکیب سرویس های وب بر مبنای جبر رابطه ای انجام می شود. رهیافت های پیشنهادی توسط مطالعه موردی دستیار دیجیتال کلاس شرح داده شد.